In de Zumpe is door verschillende oorzaken veen verdwenen. Het is ingeklonken of gemineraliseerd door verdroging en door aanvoer van basenrijk grondwater. Veen ontstaat en blijft behouden onder licht tot sterk zure omstandigheden. Aanvoer van basen (kalk) kan daar verandering in aanbrengen en er voor zorgen dat het organische materiaal, waaruit het veen bestaat, wordt afgebroken (gemineraliseerd). Daardoor verdwijnt het veen en blijven voedingsstoffen achter.

In de broekbossen in de Zumpe  zijn plekken aan te wijzen waar meer basisch grondwater eerder aan maaiveld komt dan in de rest van het broekbos. Daar kan het veen dus minder goed worden geconserveerd en daardoor beter mineraliseren. Op zulke plekken komt zoveel kalkhoudend grondwater (basische kwel) aan de oppervlakte, dat plantensoorten die de voorkeur geven aan basische omstandigheden (basische kwel) zich vestigen. Zulke soorten zijn o.a. Gewone dotterbloem, Grote boterbloem, Bosbies en Waterviolier). Een foto van Waterviolier in het Adderbroek op zo'n kwelplek in het droge jaar 2018 is hieronder te zien.

Op deze plek is het veen deels verdwenen doordat er meer basische kwel het maaiveld bereikt. Het veen is dan afgebroken en kwelsoorten (Waterviolier, Grote boterbloem, Gewone dotterbloem, Bosbies) hebben zich hier gevestigd. Op de overige bosbodem groeien deze niet, deze is door verdroging ook ingeklonken, maar minder dan op deze plekken.